Do góry

Rozwiązanie umowy o pracę z powodu długotrwałej nieobecności w pracy spowodowanej chorobą – część I.

17.02.2016 | Prawo w pracy

Dziś przyjrzymy się tematyce rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem z powodu jego długotrwałej nieobecności w pracy, spowodowanej chorobą.

 

Kodeks pracy (art. 53 § 1 pkt 1 lit. b) dopuszcza możliwość rozwiązania stosunku pracy, gdy niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące - gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.

 

Po pierwsze należy uznać, że czas pobierania wynagrodzenia chorobowego (z reguły pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w ciągu roku kalendarzowego) wlicza się do czasu pobierania zasiłku. Zatem okres ten trwa łącznie 182 dni i nie powiększa się do o dodatkowe 33 dni w związku z pobieraniem wynagrodzenia chorobowego.

 

Kolejną istotną kwestią jest zachowanie ciągłości okresu zasiłkowego, ale nie zawsze oznacza to, że choroba musi trwać przez 182 dni bez przerwy. W sytuacji bowiem, gdy między okresami choroby następują przerwy, ale mamy do czynienia cały czas z tą samą chorobą, okres przerwy może trwać nawet do 60 dni, by ciągłość okresu zasiłkowego była zachowana. W przypadku natomiast, gdy niezdolność do pracy spowodowana jest inną chorobą, nie może być ani jednego dnia przerwy. Zatem jeśli przykładowo pierwsze zwolnienie lekarskie kończy się dnia 15 grudnia, to gdy kolejne zwolnienie związane jest z inną chorobą, to musi rozpoczynać się już dnia 16 grudnia – nawet 1-dniowa przerwa będzie powodować powstanie nowego okresu zasiłkowego, a tym samym wydłuży czas trwania choroby, po którym z pracownikiem można rozwiązać umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

 Należy też zwrócić uwagę, że w przypadku, gdy na przełomie roku kalendarzowego pracownikowi wypłacane jest wynagrodzenie chorobowe, to w takiej sytuacji z dniem 1 stycznia kolejnego roku pracownik nabywa prawo do kolejnego, 33-dniowego wynagrodzenia chorobowego, i dopiero po jego zakończeniu wypłacany będzie mu zasiłek chorobowy przez ZUS. Jeśli natomiast pracownikowi na przełomie roku przysługuje już zasiłek chorobowy, to w nowym roku nadal ten zasiłek jest wypłacany.

 

W kolejnej części postaram się przybliżyć kwestie związane z dalszym postępowaniem pracodawcy względem pracownika po zakończeniu pobierania przez niego okresu zasiłkowego.

Czytaj też

Zmiany w prawie pracy – co przyniósł 2024 rok i co czeka pracodawców w 2025?

04.03.2025
Zmiany w prawie pracy w 2024 i 2025 roku mogą istotnie wpłynąć na pracodawców i pracowników, Wśród najważniejszych propozycji znajduje się jawność wynagrodzeń, nowe zasady dotyczące stażu pracy i umów cywilnoprawnych, a także regulacje BHP związane z temperaturą w miejscu pracy. Jednak…

Procedura Zwolnień Grupowych – Krok po Kroku

10.06.2024
W ostatnim czasie doniesienia medialne donoszą o zwolnieniach grupowych w polskich zakładach pracy. Jak wynika z komunikatu Głównego Urzędu Statystycznego z końca marca bieżącego roku 159 firm zadeklarowało zwolnienie grupowe 17 tys. pracowników. Pracodawcy decydujący się na ten krok muszą pamiętać o…

Zasady ustalania wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych

18.01.2024
Osoby świadczące pracę w podmiotach leczniczych są szczególną kategorią pracowników, których wynagrodzenie wcale nie musi być ustalane zgodnie z powszechnie wszystkim znaną Ustawą z dnia 10 października 2022 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Do niektórych pracowników podmiotów leczniczych może…